Gleba to coś więcej niż tylko grunt pod naszymi stopami. Jest to najbardziej różnorodne biologicznie siedlisko na planecie (żyje w nim prawie 60% gatunków). Szacuje się, że 95% naszej żywności jest produkowane bezpośrednio lub pośrednio na glebie. Zdrowa gleba jest również największym magazynem węgla na lądzie i odgrywa kluczową rolę w łagodzeniu zmiany klimatu.
Co pięć sekund gleba o powierzchni odpowiadającej jednemu boisku do piłki nożnej ulega erozji w wyniku nadmiernej uprawy i nadmiernego wypasu oraz wycinania drzew. Z kolei wytworzenie 3 centymetrów wierzchniej warstwy gleby zajmuje 1000 lat.
Oto kilka sposobów na utrzymanie zdrowej i produktywnej gleby:

• bardziej zrównoważone rolnictwo, uwzględniające ochronę ekosystemów (rolnictwo regeneratywne)
• koncentracja na uprawach dostosowanych do lokalnych ekosystemów i klimatu
• zwiększenie środków na badania i rozwój nowych technologii w produkcji żywności
• wsparcie przez konsumentów produktów i marek, które pozyskują materiały w sposób zrównoważony
• zmiana diety na taką, którą zawiera produkty regionalne, sezonowe i jest bogata w składniki roślinne
• segregacja odpadów bio w celu wykorzystania ich jako kompost
• ograniczenie marnowania żywności na poziomie handlu detalicznego i usług gastronomicznych

Prawie 75% światowych upraw zależy, przynajmniej częściowo, od zapylaczy – głównie pszczół, ale również m.in. nietoperzy, motyli, ptaków, chrząszczy. Jednakże liczebność wszystkich zapylaczy, zwłaszcza pszczół, poważnie spada – przede wszystkim z powodu intensywnego rolnictwa, pestycydów, gatunków inwazyjnych, chorób i zmiany klimatu. Jakie działania są niezbędne, by zmniejszyć presję na gatunki zapylające?

• zmniejszenie zanieczyszczenia powietrza i ograniczenie stosowania pestycydów i nawozów
• zwiększenie wysiłków na rzecz ochrony i przywracania ekosystemów, będących siedliskiem dla zapylaczy – łąk, lasów i terenów podmokłych
• motywowanie i zachęcanie rolników do wspierania zapylaczy poprzez sadzenie nieinwazyjnych, przyjaznych zapylaczom roślin wieloletnich
• przywrócenie natury do miast, ograniczenie koszenia
• zapewnienie gatunkom zapylającym miejsc do gniazdowania
• sadzenie w ogrodach i na balkonach różnorodnych rodzimych gatunków kwiatów 

Ekosystemy słodkowodne dostarczają żywność i wodę miliardom ludzi, chronią nas przed suszami i powodziami, zapewniają siedlisko niezliczonym roślinom i zwierzętom, wpływają na żyzność gleby. Niestety, zastraszającym tempie zanikają, m.in. z powodu zanieczyszczeń, zmiany klimatu, przełowienia. Co jest niezbędne, by powstrzymać ich degradację?

• inwestycja w innowacyjne i zintegrowane plany zarządzania zasobami wodnymi, które uwzględniają cały obieg wody: od źródła do dystrybucji, wykorzystania gospodarczego, uzdatniania, recyklingu, ponownego wykorzystania i powrotu do środowiska
• ograniczenie zanieczyszczeń oraz poprawa jakości i zasięgu monitorowania w celu identyfikacji źródeł zanieczyszczeń i oceny stanu ekosystemów słodkowodnych
• odtwarzanie zdegradowanych siedlisk słodkowodnych poprzez usuwanie gatunków inwazyjnych, ponowne sadzenie rodzimej roślinności i renaturyzację
• innowacje w zakresie gospodarki ściekowej
• zbieranie deszczówki

Miasta są domem dla ponad połowy światowej ludności, a ich wpływ na środowisko jest ogromny. Odpowiadają za 75% globalnego wykorzystania zasobów, produkcję 50% odpadów i co najmniej 60% emisji gazów cieplarnianych. 

W miarę rozwoju miast zmienia się otaczający je świat przyrody – lasy, tereny podmokłe, pola uprawne i cieki – co może prowadzić do susz i degradacji gleby. I choć miasta często określa się mianem betonowych dżungli, wcale nie muszą one nimi być. Oto kilka sposobów na przywrócenie natury do miast.  

• zielone kampusy, balkony, dachy i ogrody
• zwiększanie powierzchni i poprawa stanu lasów miejskich
• ochrona zbiorników wodnych na obszarach miejskich, takich jak jeziora, kanały, stawy i tereny podmokłe
• wprowadzenie małych zmian w naszym otoczeniu, takich jak rzadsze koszenie trawników miejskich
• inwestycje w rozwiązania oparte na przyrodzie