Obszary miejskie zajmują mniej niż 3% powierzchni Ziemi, ale są zamieszkane przez ponad połowę jej mieszkańców. Pomimo stali i betonu, tłumów i ruchu ulicznego, miasta i miasteczka nadal mogą być uznane za ekosystemy, a ich stan głęboko wpływa na jakość naszego życia. Dobrze funkcjonujące naturalne elementy ekosystemu miasta pomagają oczyszczać powietrze i wodę, chłodzą miejskie wyspy ciepła, poprawiają standard naszego życia chroniąc nas przed zagrożeniami i zapewniając możliwości wypoczynku i zabawy. Miasta mogą również być miejscem o zaskakująco dużej różnorodności biologicznej.

Ekosystemy miejskie to przykład radykalnej transformacji obszarów przyrodniczych, na których powstały i w porównaniu z którymi są zwykle silnie zdegradowane. Niewłaściwie zaplanowany rozwój miast owocuje betonowaniem przestrzeni i sprawia, że wśród domów, dróg i zakładów przemysłowych pozostawia się niewiele miejsca przyrodzie. Odpady i emisje z przemysłu, ruchu ulicznego i gospodarstw domowych zanieczyszczają wody, gleby i powietrze. Niekontrolowany rozwój miast pochłania coraz więcej terenów naturalnych i żyznych gruntów rolnych.

Poprawa stanu ekosystemów miejskich wymaga świadomości i zaangażowania zarówno obywateli, jak i decydentów. Tereny zieleni należy umieścić w centrum planowania przestrzennego. Mieszkańcy i władze miejskie mogą działać na rzecz oczyszczania wód, sadzić drzewa, chronić miejskie lasy i inne ostoje dzikich zwierząt w obszarach zurbanizowanych. Stosowanie przepuszczalnych nawierzchni np. chodników oraz zachowanie na obszarach miast terenów podmokłych może ograniczać ryzyko powodzi i redukować zanieczyszczenia. Zdegradowane tereny poprzemysłowe można zrekultywować i przekształcić w miejskie rezerwaty przyrody czy miejsca rekreacji i wypoczynku.