Ekosystemy słodkowodne są dla miliardów ludzi źródłem żywności, wody i energii. Chronią nas przed suszami i powodziami oraz zapewniają unikalne siedlisko licznym roślinom i zwierzętom, w tym jednej trzeciej wszystkich gatunków kręgowców. Te ekosystemy obejmują zarówno namorzyny chroniące nasze wybrzeża przed tsunami i erozją, jak i jeziora i rzeki pełne ryb, a także tereny podmokłe, które filtrują i spowalniają przepływ wody, jednocześnie magazynując ogromne ilości węgla. 

Ekosystemy słodkowodne są szczególnie dotknięte degradacją. Przyczyną są zanieczyszczenia chemikaliami, tworzywami sztucznymi i ściekami, a także nadmierny połów ryb i pobór wody w celu nawadniania upraw, wytwarzania energii i zaspokojenia potrzeb przemysłu i gospodarstw domowych. Rzeki są ponadto przegradzane tamami, regulowane, wykorzystywane w celu wydobywania piasku i żwiru. Mokradła są osuszane na potrzeby rolnictwa - w ciągu ostatnich 300 lat na całym świecie utracono około 87% z nich, w tym od 1900 roku ponad 50%. Jeden na trzy gatunki słodkowodne jest zagrożony wyginięciem.  

Ochrona i przywracanie właściwego stanu ekosystemom słodkowodnym może obejmować wiele różnorakich działań. Jednym z nich jest poprawa jakości wody, na przykład poprzez oczyszczanie ścieków przed ich odprowadzeniem do rzeki. Kolejnym sposobem jest kontrolowanie rybołówstwa i wydobycia kruszyw. Należy ponownie rozważyć demontaż tam lub właściwe ich użytkowanie w sposób zapewniający łączność ekologiczną rzek. Pobór wody można regulować w celu utrzymania minimalnych przepływów. Ważnym elementem jest też przywrócenie właściwych stosunków wodnych na torfowiskach i innych terenach podmokłych, co przywraca im zdolność do zapobiegania ucieczce węgla do atmosfery.